Μια από τις πιο σημαντικές καρναβαλικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στη Θεσσαλία ειδικότερα και στη χώρα μας γενικότερα, με ρίζες που αντλούν την καταγωγή τους κατευθείαν από την αρχαία Ελλάδα, είναι το τυρναβίτικο καρναβάλι, ευρύτερα γνωστό και ως μπουρανί.
Πρόκειται για μια εκδήλωση της οποίας το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η λατρεία του φαλλού κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων ως συμβόλου γονιμότητας και ευημερίας και αντλεί τις καταβολές του, από την αρχαιότητα.
Η εορτή είναι προς τιμή του αρχαιοελληνικού θεού Διονύσου από όπου και αντλεί τις ρίζες της, και γίνεται στο ξεκίνημα του ελληνορθόδοξου Πάσχα, κατά την περίοδο της νηστείας. Λόγω του έντονα παγανιστικού χαρακτήρα του καρναβαλιού, η εορτή δεν έχει την έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Κατά την διάρκεια του 20ού αιώνα υπήρξε έντονη κριτική προς την τέλεση της διοργάνωσης η οποία θεωρήθηκε ασεβής, και υπήρξαν και περίοδοι όπου απαγορεύτηκε όπως κατά την περίοδο της χούντας παρόλα αυτά, επανεμφανίστηκε το 1980 και έκτοτε η φήμη του αυξήθηκε.
Οι τοπικές αρχές σήμερα, συμμετέχουν επίσημα και υποστηρίζουν ενεργά τις εκδηλώσεις ως μέρος της τοπικής παράδοσης, ενώ στις εκδηλώσεις περιλαμβάνονται και δημοτικά σχολεία. Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων τελούνται επίσης συναυλίες, χοροί, πορεία του καρναβαλιού, καθώς και όρκος στον βασιλιά Καρνάβαλο. Την γενική εποπτεία του καρναβαλιού αναλαμβάνει άτομο με τον τίτλο του αρχιμπουρανίτη.
Η ημέρα με την μεγαλύτερη δραστηριότητα είναι η τελευταία Κυριακή του καρναβαλιού όπου γίνεται και παρέλαση αρμάτων με την συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, ντόπιων αλλά και κυρίως επισκεπτών.
Κατά την διάρκεια των εορτασμών οι συμμετέχοντες αρχίζουν να χορεύουν και να πειράζουν ο ένας τον άλλο χρησιμοποιώντας επιτηδευμένα χυδαία γλώσσα κατά το έθιμο. Άλλοι συμμετέχοντες έχουν μαζί τους μεγάλους ξύλινους ή πήλινους φαλλούς ως σκήπτρα ή υπερμεγέθεις φαλλούς που κρατούν με τα δύο χέρια. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει και ενεργή συμμετοχή πλέον και των γυναικών.